Dziś uznany król prędkości, gepard, może osiągnąć prędkość ponad 100 km / h. Osoba może przyspieszyć do ponad 40 km / h, 8 razy szybciej niż średnia prędkość podczas normalnego chodzenia i 4 razy szybciej niż średnia prędkość biegu. Jak przyspieszyć bieg i co jest do tego potrzebne?
Osoba ma 2 sposoby lub tryby ruchu:
- Pieszy. Dzięki tej metodzie ruchu zużywa się minimum energii, pokonany dystans i zwiększa się nośność. Jedyną wadą chodzenia jest niska prędkość nie większa niż 18 km / h.
- Bieganie pozwala rozwinąć dużą prędkość. Dziś do 43 km / h na prostej i ponad 45 km / h na zjeździe.
Maksymalne wskaźniki prędkości osoby podczas biegu są rejestrowane na zawodach lekkoatletycznych. Ale u ludzi, jak u każdego zwierzęcia, w sytuacji ekstremalnej nadnercza jednocześnie uwalniają hormon do krwiobiegu, który mobilizuje wszystkie możliwe rezerwy organizmu do wykonania jedynej możliwej w tej chwili czynności samozachowawczej - noradrenaliny. Takie przypadki nie są nigdzie rejestrowane, dlatego maksymalna prędkość jazdy nie jest pewna.
Od czego zależy prędkość biegu?
Maksymalna prędkość, jaką dana osoba może rozwinąć podczas biegu, zależy od następujących parametrów:
- Pokonywanie dystansu. Pojęcie prędkości charakteryzują dwa wskaźniki: maksymalna - mierzona specjalnymi urządzeniami na krótkim odcinku 30 50 100 mw momencie jej osiągnięcia; średni - charakteryzuje się wskaźnikiem czasu. Im mniej czasu poświęcono na pokonywanie określonego dystansu, tym wyższa jest średnia prędkość. Aby to ustalić, wystarczy mieć stoper i kalkulator.
- Pozycja ciała podczas biegu. Niezależnie od długości dystansu musisz zminimalizować opór powietrza - zmniejsz obszar czołowy
- Proporcje beztłuszczowej masy mięśniowej, wody i tłuszczu. Im więcej masy mięśniowej, tym mniej wody i masy tłuszczu, tym wyższa będzie maksymalna i średnia prędkość.
- Szerokość kroku. Im szerszy krok, tym większa maksymalna prędkość biegu. Ten parametr ma mierny wpływ na średnią prędkość. Tutaj rytm jest najważniejszy.
- Dieta. Tłuszcze uwalniają maksymalną ilość energii podczas rozkładu. Ale ten proces trwa dłużej niż pozyskiwanie energii z węglowodanów. Węglowodany i białka dostarczają 2 razy mniej energii. Białka są częścią włókien mięśniowych, dlatego organizm jako ostatni wydobywa z nich energię. Cukier jest węglowodanem trudnym do rozbicia. Dlatego lepiej przed wyścigiem spożyć glukozę, fruktozę i maltozę. Nabiał, napoje alkoholowe, winogrona nie powinny być spożywane na 2 dni przed wyścigiem, ponieważ po wysiłku mięśnie będą mocno boleć.
- Wydolność tlenowa organizmu. Na odległościach powyżej 200 m krew nie ma czasu na dostarczenie tlenu do każdej komórki. W trakcie treningu musisz nauczyć komórki mięśniowe samodzielnego wydobywania tlenu z węglowodanów.
Technika szybkiego biegu
Technika biegania jest rozwijana poprzez długie sesje treningowe. Na średnich dystansach poprawną technikę można rozwinąć w 6 miesięcy, na długich - w 9-12, a na sprintach - 100, 200 m, nie mniej niż 12 miesięcy. Dlatego jeśli pilnie potrzebujesz przebiec ten lub inny dystans tak szybko, jak to możliwe, lepiej biec w zwykły sposób.
Faktem jest, że podświadomość jest znacznie szybsza niż świadomość, jeśli pomyślisz o każdej akcji podczas biegu, wynik tylko się pogorszy.
Jeśli do wyścigu jest więcej niż 1 tydzień, możesz spróbować zautomatyzować kilka prostych czynności:
- Ramiona zgięte w łokciach pod kątem 90 stopni, wyciągnięte do przodu na zewnątrz, do tyłu do wewnątrz, a nie odwrotnie, jak to ma miejsce w zwyczaju podczas chodzenia;
- Stopa powinna delikatnie dotykać ziemi, aby odepchnąć się szybciej;
- Podparcie na każdym kroku odbywa się nie na pięcie, jak podczas chodzenia, ale na środku stopy, jeśli mięśnie łydki są dobrze napompowane - na palcu;
- Amplituda ruchów dłoni powinna określać wymaganą prędkość jazdy i nie stwarzać dodatkowego oporu powietrza.
Jak mogę zwiększyć prędkość biegu?
Jeśli zapytasz doświadczonego trenera, ile czasu potrzeba na zwiększenie prędkości biegu na określonym dystansie, tę lub inną osobę, tylko ci, którzy nic nie rozumieją na temat przygotowania sportowców lub po prostu dla zabawy, wymienią konkretne terminy.
W praktyce ani trener, ani zawodnik nie znają wyniku końcowego, aż do jego rejestracji na urządzeniach pomiarowych na zawodach. To jedna z wielu specyfiki lekkoatletyki. Oczywiście jedynym sposobem na osiągnięcie najlepszych wyników, czy to w lekkoatletyce, czy w jakimkolwiek innym sporcie, jest ciągły trening.
Podstawowe aspekty treningu
Głównym aspektem treningu lekkoatletycznego jest aspekt psychologiczny, na który składają się 3 komponenty:
- motywacja,
- pragnienia
- odpowiedzialność.
Motywacja jest tym, na co musisz poświęcić tak dużo czasu i wysiłku. Może to być przekraczanie standardów, godne występy w zawodach, dostanie się do pierwszej trójki, zwycięstwo, ustanowienie rekordu.
Po tym, jak dana osoba zdecyduje, po co chce szybciej biec, ma ochotę osiągnąć swój cel. Po pierwszym treningu pojawia się silny ból mięśni, określany w slangu sportowym jako ból gardła. Do następnego treningu musisz przyjść na czas i zacząć ćwiczyć, pokonując ból. W przyszłości obciążenia tylko wzrosną.
A trener nie powie: „Dobra robota!” aż do uzyskania pierwszych rezultatów. W trakcie treningu znika chęć i motywacja, pozostaje tylko odpowiedzialność. To odpowiedzialność jest kluczowym składnikiem aspektu psychologicznego.
Kolejnym aspektem jest budowa ciała. Nie możesz zostać sprinterem, stayerem ani biegaczem średniodystansowym. Każdy ma predyspozycje do jakiejś dyscypliny. Dobry trener rozpoznaje tę predyspozycję po kilku ogólnych treningach.
Ćwiczenia
Wszystkie ćwiczenia lekkoatletyczne są podzielone na ogólne i specjalistyczne. Ogólne są wykonywane niezależnie od dystansu, na który dana osoba się przygotowuje. Specjalistyczne różnią się dla sprinterów, biegaczy długodystansowych i biegaczy średniodystansowych.
Istnieje wiele ćwiczeń biegowych. Ale nie wszystko może zrobić początkujący, w przeciwnym razie konsekwencje mogą być nieprzewidywalne, od skręcenia po zawał serca.
Najprostsze ćwiczenia, które nie powodują śmiertelnych konsekwencji to:
- przysiady,
- bieganie w miejscu lub bieganie na bieżni. Powinieneś jak najdłużej biec na palcach, robić jak najszerszy krok, biec z różnymi prędkościami. Jeżeli ćwiczenie nie jest kontrolowane przez trenera, należy je wykonywać do momentu wystąpienia lekkiego mrowienia w mięśniach i / lub do momentu odczucia lekkiej zadyszki.
Ważny! Drugiego dnia po rozpoczęciu ćwiczeń niektóre mięśnie zaczną boleć. Konieczne jest wykonywanie tych samych ćwiczeń siłą bez zwiększania obciążenia. W takim przypadku kwas mlekowy zostanie rozproszony po całym organizmie. Trzeciego i następnych dni ból nie będzie tak wyraźny.
Wskazówki dotyczące zwiększania prędkości biegu
- Podczas joggingu staraj się trzymać stopy w jednej linii. Jeśli to nie zadziała, spróbuj położyć banknoty w jednej linii w odległości od kroku biegu i przekonaj się, że banknot, na którym stała stopa, jest Twój. Ta technika pomogła niektórym mistrzom!
- Jeśli palisz, nie powinieneś tego robić przed porannym biegiem i co najmniej 1,5 godziny po nim.
- Kawę lepiej pić po porannym biegu, bo inaczej nie poczujesz prawdziwego obciążenia serca.
- Przed bieganiem wypij szklankę napoju energetycznego, a potem nie więcej niż 100 g importowanego białka lub 150 domowych lub 15 tabletek mięsnych.
- Jeśli chcesz przyspieszyć bieg w celach niesportowych, nie przyjmuj żadnych leków poza białkami i energią, zwłaszcza sterydów anabolicznych i innych leków dopingujących - zdrowie wątroby jest droższe.
Jako podsumowanie
Przy regularnym treningu w ludzkim ciele procesy metaboliczne są przyspieszane, gruczoły dokrewne zaczynają działać w trybie wzmocnionym, uwalniając adrenalinę i inne endorfiny do krwi, włókna mięśniowe zaczynają się odbudowywać itp.
Jeśli dawkowanie jest nieprawidłowe, ładunek może spowodować nieodwracalne szkody dla zdrowia, a czasem życia. Dlatego trening zwiększający prędkość biegu najlepiej wykonywać pod jasnym kierunkiem doświadczonego trenera.
