Kość ogonowa to dolna część kręgosłupa złożona z 3-5 zrośniętych kręgów, połączona z kością krzyżową za pomocą krążka międzykręgowego. Pomimo tego, że uważany jest za szczątkową pozostałość ogona, do jego górnej części przyczepione są włókna mięśniowe pośladków, a także więzadła mięśniowe zapewniające funkcjonowanie ludzkich narządów wydalniczych. Dlatego ciężki uraz kości ogonowej może prowadzić do poważnego zakłócenia ich działania.
Klasyfikacja urazów kości ogonowej
Upadki z poślizgu, skręcenia nogi lub nieudanego skoku często kończą się lądowaniem na pośladkach lub dolnej części pleców. W takim przypadku uraz kości ogonowej u osoby dorosłej jest prawie nieunikniony. Dziecko, ze względu na swoją małą masę i niewielki wzrost, najczęściej robi to z lekkim lękiem.
W zależności od stopnia uszkodzenia kości ogonowej dzielą się na:
- Siniaki (ICD-10 S30.0) występują, gdy dotyczy tylko tkanki mięśniowej, pojawiają się krwiaki i tylko bolesne miejsca. Silny ból jest odczuwalny tylko w pierwszej chwili. Następnie zmniejsza się lub całkowicie zanika w stanie spokoju, a także objawia się napięciem mięśni lędźwiowych oraz po długotrwałym statycznym napięciu pośladków w pozycji siedzącej. Również ból pojawia się w określonym miejscu urazu po naciśnięciu
- Zwichnięcia i podwichnięcia (ICD-10 S33.2) - przy silnym uderzeniu lub powtarzającym się uszkodzeniu kości ogonowej następuje przerwanie integralności więzadeł i przemieszczenie dolnego kręgu krzyżowego.
- Złamanie zamknięte (ICD-10 S32.20) - występuje bez naruszenia powłoki zewnętrznej.
- Złamanie otwarte (ICD-10 S32.21) - gdy fragmenty kości lub uderzenie zewnętrzne uszkadzają integralność skóry.
© logo3in1 - stock.adobe.com
Obraz kliniczny
Siniak często charakteryzuje się brakiem oczywistych objawów uszkodzenia. Po początkowym ostrym bólu podczas uderzenia stopniowo ustępuje, a czasem całkowicie znika. Może się wydawać, że wszystko poszło dobrze, ale po chwili pojawia się krwiak i bolesny obszar w miejscu urazu. Bolesne odczucia pojawiają się podczas wstawania, podczas wypróżnień i długiego siedzenia na twardej powierzchni.
W ciężkich przypadkach ból nie ustępuje, co najprawdopodobniej wskazuje na zwichnięcie lub złamanie kości ogonowej. Dlatego pilnie konieczne jest skontaktowanie się z placówką medyczną w celu ustalenia dokładnej diagnozy i przepisania leczenia.
© designua - stock.adobe.com
Diagnostyka
Traumatolog dokonuje wstępnej oceny stopnia uszkodzenia poprzez oględziny i badanie palpacyjne okolicy kości ogonowej. Zdjęcia rentgenowskie są wykonywane, jeśli występują objawy złamania, zwichnięcia lub zerwania więzadeł. W przypadku rozległego krwotoku i dużego obrzęku można wykonać rezonans magnetyczny lub tomografię komputerową. Przy niewielkim urazie czasami diagnozuje się psychosomatyczną przyczynę bólu kości ogonowej. Następnie pacjent kierowany jest do psychoterapeuty w celu wyjaśnienia diagnozy i dalszego leczenia.
Zasady pierwszej pomocy i ryzyko kontuzji
Pierwsza pomoc powinna być udzielona tak szybko i ostrożnie, jak to możliwe, aby uniknąć uszczerbku na zdrowiu w wyniku powtarzających się obrażeń. Przede wszystkim należy położyć ofiarę na płaskiej powierzchni na brzuchu. Następnie nałóż lód lub zimny kompres na kość ogonową. Aby złagodzić silny ból, możesz użyć dostępnych środków przeciwbólowych.
W przypadku ostrego bólu nie należy zezwalać na samodzielne poruszanie się ofiary i należy natychmiast wezwać karetkę. Aby uniknąć powikłań związanych z siniakami na kości ogonowej, należy skonsultować się z lekarzem.
Przedwczesne rozpoczęcie leczenia lub jego brak często prowadzi do negatywnych konsekwencji. Oprócz zwykłego bólu może to powodować problemy w relacjach seksualnych i utrudniać funkcje wydalnicze organizmu.
Zakłócenie normalnego funkcjonowania kości ogonowej i otaczających tkanek szczególnie wpływa na zdrowie kobiet w ciąży i często powoduje trudny poród.
Rezultatem starego, nieleczonego urazu może być pojawienie się guza, który nie tylko powoduje dyskomfort iz czasem zaczyna boleć nieustannie, ale może również wywoływać szereg poważnych chorób - od deformacji kręgosłupa po zatrucie krwi i rozwój nowotworów złośliwych.
© maya2008 - stock.adobe.com
Konserwatywne metody terapii
Przede wszystkim należy zminimalizować obciążenie kontuzji i unikać gwałtownych ruchów. Aby to zrobić, przez dwa do trzech tygodni wskazane jest całkowite wyeliminowanie znalezienia się poszkodowanego w pozycji siedzącej, gorących kąpieli i rozgrzewających maści, spanie tylko na boku lub na brzuchu.
W celu zmniejszenia opuchlizny i bólu stosuje się zimne okłady oraz leki przeciwbólowe, niesteroidowe, żele i maści o działaniu chłodzącym. W takim przypadku nie można rozmazać brzegów ran i uszkodzonej skóry. Do ich szybkiego wyleczenia należy użyć specjalnych środków. Problemy z wypróżnianiem łagodzą środki przeczyszczające. Różne leki homeopatyczne pomagają również zmniejszyć obrzęki, resorbować krwiaki i przyspieszyć regenerację skóry w miejscu urazu.
Po ustabilizowaniu stanu i złagodzeniu zespołu bólowego przystępuje się do rozgrzewających okładów i specjalnych ćwiczeń gimnastycznych odtwórczych, które rozpuszczają krwiaki, stopniowo zwiększając liczbę podejść i zakres ruchu.
Aby przyspieszyć proces powrotu do zdrowia, zaleca się różne procedury fizjoterapeutyczne:
- Efekt termiczny - UHF, diatermia.
- Stymulacja zakończeń nerwowych specjalnymi prądami - elektroforeza, terapia interferencyjna, terapia diadynamiczna.
- Leczenie ultradźwiękami - fonoforeza.
- Terapia promieniami ultrafioletowymi - średniofalowe UV.
- Masoterapia.
W domu można używać okładów alkoholowych z różnymi składnikami: miodem, jodem, analgezą. Wcieranie mieszanki miodu i octu lub oleju jodłowego w okolice kości ogonowej (przy braku uszkodzeń skóry) pomaga dobrze, a następnie owija dolną część pleców wełnianą szmatką.
Interwencja chirurgiczna
Interwencja chirurgiczna jest stosowana tylko w przypadku ciężkich urazów, które powodują silne krwawienie wewnętrzne lub jest wymagana w celu wyeliminowania procesu zapalnego lub następstw złamania.
Środki zapobiegawcze
Najlepszym sposobem zapobiegania takim kontuzjom jest ciągłe utrzymywanie dobrej kondycji fizycznej, trening mięśni i koordynacja ruchów. Pozwoli to uniknąć upadków lub zminimalizować ich negatywne konsekwencje.
Jeśli jednak dojdzie do urazu kości ogonowej, terminowa diagnoza i odpowiednie leczenie zapobiegną wystąpieniu zmian zwyrodnieniowych i różnych chorób.
Konsekwencje siniaka
Upadek na pośladkach, oprócz uszkodzenia kości ogonowej, wywołuje ekstremalne obciążenie szokowe na całym kręgosłupie, co często powoduje przemieszczenie kręgów w dowolnej jego części i może mieć poważne konsekwencje: od podwyższonego ciśnienia krwi po paraliż kończyn dolnych. Takie urazy często powodują występowanie żylaków i hemoroidów. W przypadku złamań fragmenty kości mogą uszkodzić pobliskie narządy jamy brzusznej.
Terminowe leczenie lub leczenie chirurgiczne w większości przypadków gwarantuje odbudowę kości ogonowej i otaczających tkanek. Nieleczone siniaki czy skręcenia prowadzą do powikłań i stają się przyczyną wielu chorób, których przyczyna może być trudna do zdiagnozowania. Dlatego też lepiej rozpocząć samodzielne leczenie w domu nawet w przypadku drobnych siniaków po konsultacji z traumatologiem, chirurgiem lub kręgowcem.
