Zanim zagłębimy się w teorię i praktykę rozwijania własnego ciała, konieczne jest jasne zdefiniowanie, z czym dokładnie wiąże się osoba uprawiająca CrossFit lub inny rodzaj sportów siłowych. Zależy od tego wiele parametrów, od planowania posiłków po stosowane kompleksy treningowe. Pierwszą rzeczą, którą musisz zrobić, jest zdefiniowanie własnego somatotypu. Możliwe, że Twój twardy przyrost (trudność w uzyskaniu masy mięśniowej) nie jest w ogóle związany z somatotypem, a zależy tylko od Twojego obecnego stylu życia.
W tym artykule porozmawiamy o mezomorfach - jakie są cechy metabolizmu u osób z tym somatotypem, jak dostosować odżywianie i trening dla mezomorfów oraz na co zwrócić uwagę w pierwszej kolejności.
Ogólne informacje o typie
Więc kto jest mezomorfem? Mezomorf to typ ciała (somatotyp). Istnieją trzy główne somatotypy i ogromna liczba pośrednich.
Tradycyjnie wszyscy sportowcy mają trzy rodzaje etykiet:
- Ectomorph to hardkorowy, beznadziejny i pechowy facet / dziewczyna, który nie ma szans w wielkich sportach.
- Endomorph to gruby urzędnik w średnim wieku, który po wyjściu z siłowni przyszedł biegać po bieżni i jeść ciasta.
- Mesomorph to typowy trener sportowców, który patrzy na każdego z góry, pije białko i gainer.
Tak przynajmniej myśli większość ludzi, którzy jako pierwsi odwiedzają salę. Jednak, jak pokazuje praktyka, ludzie celowi osiągają wyniki sportowe (lub pozasportowe) nie ze względu na somatotyp, ale mimo to.
Na przykład najsłynniejszy kulturysta XX wieku, Arnold Schwarzenegger, był typowym ektomorfem. Gwiazda CrossFit Rich Froning to endomorf ze skłonnością do odkładania się tłuszczu, który eliminuje wyłącznie poprzez trening. Być może jedynym stosunkowo czystym mezomorfem słynnych sportowców jest Matt Fraser. Dzięki swojemu somatotypowi rekompensuje brak wzrostu, zwiększając wytrzymałość siłową mimo możliwości własnego somatotypu.
A teraz poważnie, czym różnią się główne somatotypy i czym wyróżnia się wśród nich mezomorf?
- Ektomorf to stosunkowo wysoka osoba o długich, cienkich kościach. Charakterystyczną cechą jest szybki metabolizm, trudne zdobywanie. Zaleta: jeśli taka osoba przybiera na wadze, to jest to czysta sucha masa mięśniowa.
- Endomorph - szeroka kość, powolny metabolizm, brak skłonności do treningu siłowego. Główną zaletą jest łatwa kontrola nad własną wagą, ponieważ efekty osiąga się poprzez niewielką zmianę diety.
- Mesomorph to skrzyżowanie ekto i endo. Zakłada szybki przyrost masy ciała, który dzięki początkowo wysokiemu poziomowi hormonów i szybkiemu metabolizmowi pozwala na rozbudowę nie tylko warstwy tłuszczowej, ale także tkanki mięśniowej. Mimo predyspozycji do osiągnięć sportowych ma tę główną wadę - ciężko mu wyschnąć, gdyż przy najmniejszym zachwianiu w diecie tłuszczu, masa mięśniowa też „spala się”.
Opowieść o czystym somatotypie
Pomimo tego wszystkiego istnieje ważne zastrzeżenie. Niezależnie od posiadanej szerokiej kości somatotyp określa tylko predyspozycje do osiągnięcia wyniku. Jeśli od kilku lat wyczerpujesz się długotrwałą pracą biurową i niewłaściwym odżywianiem, to całkiem możliwe, że jesteś mezomorfem, który ze względu na brak zapotrzebowania organizmu na mięśnie wygląda jak endomorf. Możliwe, że na początku osiągnięcie wyników będzie bardzo trudne.
Ale nie tylko styl życia decyduje o typie sylwetki. Istnieje ogromna liczba kombinacji. Na przykład tempo przemiany materii może być wyjątkowo niskie, ale w zamian uzyskasz wyjątkowo czystą masę mięśniową. Oznacza to, że jesteś mieszanką ekto i mezo. A jeśli Twoja waga stale skacze, bez wpływu na wskaźniki siły, być może jesteś mieszanką ekto i endo.
Cały problem polega na tym, że ludzie określają swój genotyp i somatotyp wyłącznie na podstawie zewnętrznych przejawów, które często są wynikiem określonego stylu życia. Mogą mieć pewne cechy odróżniające od jednego genotypu i jednocześnie należeć do innego somatotypu.
Często dyskusje na temat somatotypów i przynależności do określonego typu ciała są czystą spekulacją. Jeśli masz predyspozycje do przybierania na wadze, może to być spowodowane tempem metabolizmu. Gdy to przyspieszysz, Twoja anaboliczna waga może się zmienić. Zdarza się też: człowiek przez całe życie uważał się za mezomorfa, w rzeczywistości okazał się ektomorfem.
Z całej tej długiej przemowy wynikają 2 główne wnioski:
- W naturze nie ma czystego somatotypu. Główne typy są przedstawiane tylko jako skrajne punkty na linijce.
- Somatotyp to tylko 20% sukcesu. Pozostają tylko Twoje aspiracje, nawyki, styl życia i trening.
Korzyści
Wracając do cech budowy ciała mezomorfa, możemy wskazać główne zalety, które wpływają na cykl treningowy:
- Podatność na siłę.
- Wysoka stopa odzysku. Mesomorph to jedyny somatotyp, który może pozwolić sobie na trenowanie więcej niż 3 razy w tygodniu bez dodatkowego SAA.
- Stabilny przyrost masy ciała. Nie oznacza to, że mezomorf jest silniejszy niż ektomorf, ponieważ w większości przypadków stosunek masy do siły się nie zmienia.
- Dopracowany metabolizm.
- Mniej urazów. Ułatwia to grubość kości.
- Wskaźniki wysokiej wytrzymałości - ale ułatwia to mniejsza waga. Ponieważ poziom dźwigni jest mniejszy, oznacza to, że osoba musi podnieść sztangę na krótszą odległość, aby mogła przyjąć większą wagę.
Niedogodności
Ten typ sylwetki ma również wady, które często kończą karierę sportową:
- Ciężka warstwa tłuszczowa. Podczas suszenia mezomorfy spalają się proporcjonalnie. Wśród kulturystów na najwyższym poziomie tylko Jay Cutler był pierwotnym mezomorfem i był stale upominany za niedorozwój.
- Destabilizujące wyniki. Jeden pominięty trening -5 kg do masy roboczej. Mezomorfy charakteryzują się nie tylko tym, że szybko stają się silniejsze, ale także tym, że szybko słabną.
- Brak białych włókien mięśniowych. Mezomorfy nie są bardzo odporne. Ułatwia to brak specjalnych „wolnych” włókien, które odpowiadają za pracę w warunkach najcięższej pompy.
- Ciężka konwersja magazynu glikogenu.
- Skoki hormonalne.
- Mocowanie mięśni do więzadeł i kości jest ułożone w taki sposób, że ćwiczenia z własnym ciężarem są trudniejsze dla mezomorfów.
Czy nie jestem mezomorfem przez godzinę?
Aby określić swój własny somatotyp, musisz umiejętnie operować następującymi cechami:
Charakterystyka | Wartość | Wyjaśnienie |
Wskaźnik przyrostu masy ciała | Wysoki | Mezomorfy szybko zyskują na masie. Wszystko to jest związane z procesami ewolucji. Tacy ludzie to typowi „myśliwi”, którzy z jednej strony muszą być na tyle silni, by zabić mamuta, z drugiej zaś muszą być w stanie obejść się tygodniami bez jedzenia. |
Przyrost masy netto | Niska | Pomimo genetycznej predyspozycji do tycia, mezomorfy powoli nabierają masy mięśniowej. Wynika to z faktu, że wraz ze wzrostem mięśni zwiększają się również nośniki energii (komórki tłuszczowe), tylko w ten sposób organizm będzie spokojny, że może w pełni dostarczyć energii tkance mięśniowej. |
Grubość nadgarstka | Tłuszcz | Ze względu na zwiększony gorset mięśniowy grubość wszystkich kości jest również inna, aby zapewnić wystarczające przywiązanie do ramienia mięśnia. |
Tempo metabolizmu | Umiarkowanie zwolniony | Pomimo imponującej siły mezomorfy nie są szczególnie trwałe. Wynika to z faktu, że tempo spożycia i wydatkowania w nich kalorii jest spowolnione w stosunku do ektomorfów. Dzięki temu organizm może wytworzyć przyspieszenie w momencie szczytowego obciążenia. |
Jak często czujesz się głodny | Często | Mezomorfy są nosicielami największego podstawowego gorsetu mięśniowego o zwiększonym zużyciu energii. Aby nie wywoływać procesów katabolicznych, organizm dąży do ciągłego uzupełniania energii ze źródeł zewnętrznych. |
Przyrost masy ciała do spożycia kalorii | Wysoki | Ze względu na powolny metabolizm prawie wszystkie nadmiarowe kalorie we krwi są natychmiast zatrzymywane do glikogenu lub do warstwy tłuszczu. |
Podstawowe wskaźniki siły | Powyżej średniej | Więcej mięśni oznacza większą siłę. |
Procent tłuszczu podskórnego | <25% | Pomimo genetycznej predyspozycji do tycia, mezomorfy powoli nabierają masy mięśniowej. Wraz ze wzrostem mięśni zwiększają się również nośniki energii (komórki tłuszczowe). |
Bez względu na to, jak blisko jesteś danych z tabeli, pamiętaj, że w naturze nie ma czystego somatotypu. Wszyscy jesteśmy połączeniem różnych podgatunków somatotypów, których jest właściwie ponad kilkaset. Oznacza to, że nie powinieneś klasyfikować się jako jeden gatunek i narzekać na to (lub wręcz przeciwnie, radować się). Lepiej jest bardziej szczegółowo zbadać własne ciało, aby umiejętnie wykorzystać swoje zalety i zneutralizować wady.
Więc co dalej?
Traktując mezomorfy jako somatotyp, nigdy nie omawialiśmy zasad treningu i żywienia. Mimo oczywistych zalet somatotypu warto przestrzegać pewnych zasad.
- Najbardziej intensywne treningi. Nigdy nie bój się przetrenować. Twój początkowy poziom testosteronu jest wyższy niż u większości ludzi. Im intensywniej trenujesz, tym szybciej osiągniesz rezultaty.
- Styl podnoszenia. Wybierz styl lifterowy ponad trening objętościowy - pozwoli to szybciej rozwinąć podstawowe zapotrzebowanie na włókna mięśniowe i zwiększyć procent suchej masy.
- Wyjątkowo surowa dieta. Jeśli chcesz osiągać wyniki nie tylko na poziomie rywalizacji, ale także wyglądać atrakcyjnie, kontroluj każdą kalorię, którą dostaniesz do organizmu.
- Zakaz periodyzacji posiłków.
- Wysoka przemiana materii. W przeciwieństwie do endomorfów każda zmiana w programie treningowym lub planie żywieniowym wpływa na Ciebie w ciągu 2-3 dni.
Wynik
Teraz wiesz, jak rozpoznać mezomorfa w tłumie endomorfów. Ale co najważniejsze, zdobyłeś wiedzę o tym, jak właściwie wykorzystać zalety własnego genotypu. Niestety, pomimo naturalnych predyspozycji mezomofr do obciążeń energetycznych, ten sam czynnik staje się ich przekleństwem. Brak przeszkód na drodze do osiągnięcia celów ich odpręża. A kiedy po raz pierwszy napotykają problemy w dalszej rekrutacji lub czystym suszeniu, często nie mają podstaw teoretycznych, praktycznych ani motywacyjnych.
Bądź nie tylko mezomorfem, ale także wytrwałym sportowcem! Spróbuj, eksperymentuj i dostosuj swoje ciało do warunków i celów. A co najważniejsze, unikaj dopingu i SAA, dopóki nie osiągniesz własnego limitu genetycznego, który w praktyce jest daleko poza twoją wyobraźnią.